جوش زیرپوستی یکی از جدی‌ترین انواع آکنه است. این شرایط وقتی ایجاد می‌شود که جوش در زیر پوست شما ایجاد شود. جوش زیرپوستی می‌تواند ترکیبی از باکتری‌ها، چربی و سلول‌های خشک پوستی باشد که در منافذ پوست گیرکرده‌اند. نتیجه‌ی نهایی این ترکیب یک توده‌ی دردناک در زیر پوست است که مانند سایر جوش‌ها سر ندارد و جوش زیرپوستی نامیده می‌شود. اگرچه هرکسی ممکن است دچار جوش زیرپوستی شود، اما آکنه کیستیک یا جوش زیرپوستی بیشتر در افرادی که پوست چرب دارند ایجاد می‌شود. همچنین در نوجوانان، خانم‌ها و افراد مسن با عدم تعادل هورمونی بیشتر دیده می‌شود. از بین بردن جوش زیرپوستی دشوار است اما باحوصله و دقت قابل‌درمان است.
تشخیص جوش زیرپوستی
جوش زیرپوستی معمولاً نسبت به جوش‌های معمولی اندازه‌ی بزرگ‌تری داشته و در عمق پوست قرار دارد. جوش زیرپوستی به‌صورت یک برآمدگی در سطح پوست دیده می‌شود. جوش‌های زیرپوستی چرکی هستند و ممکن است به‌صورت یک برآمدگی بزرگ سفیدرنگ دیده شوند. در اطراف جوش چرکی معمولاً پوست قرمز است و نسبت به لمس حساس و دردناک است. جوش زیرپوستی شاید بیشتر در صورت دیده شود. اما در قسمت سینه، گردن، پشت و بازوها نیز شایع است. جوش زیرپوستی حتی ممکن است روی شانه‌ها و پشت گوش‌ها ایجاد شود.
درمان خانگی جوش زیرپوستی
جوش زیرپوستی یکی از چالش‌برانگیزترین انواع آکنه برای درمان است. برای از بین بردن جوش زیرپوستی و درعین‌حال جلوگیری از آسیب دیدن پوست، زمان و پشتکار لازم است. معمولاً پیشنهاد می‌شود برای از بین برد جوش زیرپوستی از یک متخصص کمک بگیرید، اما قبل از مراجعه به پزشک می‌توانید چند درمان خانگی زیر را نیز امتحان کنید.
جوش زیرپوستی را فشار ندهید.
هرچقدر که فشار دادن جوش وسوسه‌انگیز باشد، هرگز نباید سعی کنید جوش زیرپوستی را فشار داده یا بیرون آورید. این قاعده‌ی کلی را احتمالاً در مورد آکنه شنیده‌اید، اما رعایت آن در مورد جوش‌های زیرپوستی بسیار مهم است. فشار دادن جوش زیرپوستی التهاب را افزایش می‌دهد و باعث قرمزی و دردناک شدن ناحیه می‌شود. همچنین این کار احتمال ایجاد جای جوش را افزایش می‌دهد.
از کمپرس گرم روی جوش زیرپوستی استفاده کنید.
کمپرس گرم می‌تواند به کاهش درد جوش زیرپوستی کمک کند. همچنین استفاده از کمپرس گرم می‌تواند باعث شود چرک‌ها از جوش زیرپوستی خارج شوند و درنتیجه جوش‌ها سریع‌تر بهبود بیابند.
روغن درخت چای را روی جوش زیرپوستی بمالید.
روغن درخت چای می‌تواند جایگزینی ملایم برای آنتی‌بیوتیک‌های موضعی باشد. برای اثربخشی مطلوب باید از محصولی استفاده کنید که حداقل ۵ درصد روغن درخت چای داشته باشد. دو بار در روز از آن استفاده کنید تا جوش زیرپوستی کاملاً بهبود یابد.
مراجعه به متخصص برای از بین بردن جوش زیرپوستی
گاهی اوقات به دلیل شدت جوش زیرپوستی، درمان‌های بدون نسخه و خانگی برای از بین بردن آن به‌اندازه‌ی کافی قوی نیستند. این بدان معناست که شما باید برای استفاده از داروهای قوی‌تر به یک متخصص پوست مراجعه کنید. بسته به نوع درمان مورداستفاده، ممکن است تا هشت هفته نتیجه‌ی کاملی را مشاهده نکنید. پزشک شما احتمالاً از داروهای زیر به‌صورت تکی یا ترکیبی برای از بین بردن جوش زیرپوستی استفاده می‌کند.
ایزوترتینوئین
ایزوترتینوئین (آكوتان)، یك داروی قوی است که مؤثرترین اقدام درمانی برای جوش زیرپوستی محسوب می‌شود. این دارو از یک فرم قدرتمند ویتامین A گرفته‌شده است که هرروز به شکل قرص مصرف می‌شود. حدود ۸۵ درصد از افرادی که این دارو را برای از بین بردن جوش زیرپوستی مصرف می‌کنند طی چهار تا شش ماه بهبودهایی را تجربه می‌کنند. باوجود اثربخشی زیاد، برخی خطرات جدی در ارتباط با ایزوترتینوئین وجود دارد. در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک خود صحبت کنید:
- اختلالات خلقی
- بیماری التهابی روده
- سردرد مداوم یا خونریزی بینی
- کبودی
- التهاب پوست
- وجود خون در ادرار
- درد عضلات و مفاصل
آنتی‌بیوتیک خوراکی
اگر سطح وسیعی از پوست دچار جوش زیرپوستی شده باشد ممکن است از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی برای درمان آن استفاده شود. این داروها در کاهش باکتری‌ها و التهاباتی که می‌توانند در ایجاد جوش زیرپوستی مؤثر باشند، تأثیرگذارند. بااین‌حال، آنتی‌بیوتیک‌ها در کاهش چربی اضافی و سلول‌های مرده‌ی پوست اثری ندارند. به دلیل نگرانی در مورد مقاومت باکتریایی، آنتی‌بیوتیک‌ها باید در کوتاه‌مدت استفاده شوند. عوارض جانبی احتمالی آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد شکم
- اسهال
- حالت تهوع
- حساسیت به آفتاب
- استفراغ
رتینوئیدهای موضعی
رتینوئیدهای موضعی نیز از ویتامین A مشتق شده‌اند. بااین‌حال، به‌اندازه‌ی ایزوترتینوئین قوی نیستند. گاهی اوقات از رتینوئیدها همراه با آنتی‌بیوتیک‌های موضعی استفاده می‌شود تا مؤثرتر باشند. از رتینوئیدهای موضعی می‌توان روزانه برای از بین بردن جوش زیرپوستی استفاده کرد و به‌صورت کرم، ژل و لوسیون وجود دارند. استفاده از رتینوئیدهای موضعی می‌تواند پوست را قرمز کرده و همچنین باعث پوسته‌پوسته شدن آن شود. این عوارض معمولاً موقتی است تا زمانی که پوست به دارو عادت کند. همچنین رتینوئیدها پوست را در معرض آفتاب‌سوختگی قرار می‌دهند؛ بنابراین حتماً از ضد آفتاب استفاده کنید.
دمودکس و جوش زیرپوستی
دمودکس‌ها انگل‌های میکروسکوپی پوست هستند که در برخی بیماری‌های پوستی و التهابات نقش دارند. وقتی تراکم انگل‌های دمودکس در پوست زیاد شود، غدد چربی و منافذ پوست بسته شده و انواع آکنه ازجمله جوش زیرپوستی ایجاد می‌شود. همچنین بدن دمودکس‌ها هنگام مرگ متلاشی می‌شود، هم باقیمانده‌ی بدن و هم باکتری‌هایی که درون بدن دمودکس‌ها هستند منافذ پوست را بسته و باعث ایجاد التهاب می‌شوند. از بین بردن انگل‌های دمودکس با محصولات دمودکسیلین به روند بهبود جوش‌های زیرپوستی بسیار کمک می‌کند و مقاومت پوست نسبت به درمان را از بین می‌برد.
مراقبت از پوست برای جلوگیری از جوش زیرپوستی
یکی از بهترین راه‌هایی که به جلوگیری از ایجاد جوش زیرپوستی کمک می‌کند، مراقبت روزانه از پوست است.
- صورت خود را روزانه بشویید. از پاک‌کننده‌ای استفاده کنید که آلودگی و چربی اضافی پوست را از بین می‌برد اما بیش‌ازحد خشک‌کننده نیست. اسکراب می‌تواند جوش‌های زیرپوستی موجود را تحریک کرده و باعث بدتر شدن آن شود.
- از دست‌کاری جوش زیرپوستی اجتناب کنید.
- از محصولات آرایشی و بهداشتی فاقد چربی استفاده کنید.
- هرگز با آرایش نخوابید.
- هرروز از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
- سعی کنید راه‌هایی برای کاهش استرس‌های غیرضروری در زندگی خود پیدا کنید. استرس با جوش‌های پوستی مرتبط است.
- بعد از انجام کار صورت و بدن خود را بشویید تا چربی اضافی و باکتری‌ها از بین برود.